Szanowny Kliencie!
Oferta dotyczy przedmiotu:
Aparat fotograficzny Kiev 4
Stan wizualny DOBRY, więcej szczegółów na zdjęciach.
APARAT SPRAWNY TECHNICZNIE !
Historia
Migawka charakteryzowała się czasem 1/1000 s, który dla aparatu z Wetzlar w tych latach był nieosiągalny (maks. 1/500 s), a ponieważ w Leice trudno wymieniało się film z powodu dostępu do niego tylko od dołu korpusu, nowego Zeissa wyposażono w zdejmowaną całą tylną pokrywkę. Dla wygody i szybkości zmieniania obiektywów zamiast gwintu, jak w Leicach, zamontowano nowatorski bagnet.
Tak w 1932 roku wydano godnego konkurenta - aparat o nazwie Contax. Nie sprzedawał się on jednak tak dobrze. W 1936 roku powstał nowoczesny pod względem stylistycznym następca – model II, który jako pierwszy w historii miał dalmierz sprzężony z wizjerem. W tym samym roku wyprodukowano także model III, który różnił się tylko tym, że jako jeden z pierwszych aparatów miał wbudowany światłomierz selenowy.
Co to ma wspólnego z radziecką marką Kiev?
Do 1947 roku produkcja Contaxów została wywieziona do Kijowa. Co ciekawe, przeniesiono nie tylko maszyny i dokumentację, ale także… kilku inżynierów i techników. Produkcję pierwszych prototypów radzieckich Contaxów ulokowano w dawnej fabryce zbrojeniowej zakładów Arsenal. Do obsługi maszyn, składania aparatów itd. zatrudniono ludzi z okolic Kijowa, którzy na miejscu przeszli tylko proste szkolenie – nie mieli w dziedzinie fotograficznej doświadczenia, za to byli chętni do działania.
Te pierwsze, szkoleniowe aparaty produkowano jeszcze pod nazwą Contax i składano z oryginalnych części Zeissa. Wkrótce po tym nazwa aparatu została zmieniona na Kiev (u nas czytane jako "kijew"), by w 1949 roku produkcja ruszyła w pełni. Było jej jednak daleko do standardów niemieckich. Bagatelizowano sprawę dokładnego wymierzania odległości między obiektywem a płaszczyzną filmu, co powodowało, że aparaty mniej precyzyjnie dobierały ostrość – występowało zjawisko back lub front focus.
Pierwsze seryjnie produkowane Kievy: II i III
Naciąg migawki odbywał się pokrętłem u góry aparatu, które jednocześnie przesuwało kliszę. Im dalej się nim kręciło, tym dłuższy czas ekspozycji można było uzyskać (zakres od 1 s aż do 1/1250 s). Spust znajdował się wewnątrz pokrętła, czyli w wygodnym miejscu. Dodatkowo w aparacie były licznik klatek i samowyzwalacz. Tak jak w pierwowzorze – celowanie tym aparatem sprawiało dużą przyjemność, dlatego że Kiev wyposażony był w duży wizjer oraz dobrej jakości dalmierz ze sporą plamką (a raczej prostokątem).
Ostrość można było ustawiać nie tylko za pomocą obiektywu, ale także małym pokrętłem koło okna dalmierza. Taki sposób był bardziej precyzyjny, lecz wolniejszy, i do tego przypadkiem można było zasłonić dalmierz palcem. W trójkach dodatkowy światłomierz był czytelny i dość precyzyjny. Aby ekspozycja była prawidłowa, należało tak kręcić dużym pokrętłem, by zrównać wskaźnik w światłomierzu z rombem. Następnie na tym pokrętle odczytywało się czas adekwatny do ustawionej czułości i przysłony.
Aparat standardowo wyposażano w obiektyw Jupiter-8 o świetle f/2 i ogniskowej 53 mm, będący kopią słynnego Sonnara firmy Carl Zeiss Jena. Łącznie do końca produkcji w 1959 powstało 450 tys. Kievów II i III wraz z odmianami A.
Drobny lifting – Kiev 4 i jego odmiany
Od teraz dopisek "A" oznaczał brak światłomierza. Kiev 4A wniósł tylko dodatkowy pamiętnik czułości filmu w pokrętle zwijania powrotnego. Kiev 4 wprowadzał już większe zmiany. Zmniejszono okienko światłomierza, przemodelowane także jego pokrętło – stało się bardziej płaskie, co sprawiało, że aparat wyglądał na lżejszy. Kolejne zmiany nastąpiły dopiero w 1976 roku wraz z wprowadzeniem modelu 4AM i 4M.
Oba modele miały ograniczony czas migawki do 1/1000 s, zmienioną wajchę samowyzwalacza i pokrętła - teraz zawierały czarne, plastikowe elementy. Z czasem dodano także gorącą stopkę, a standardowym obiektywem stał się Helios 103 o takiej samej ogniskowej 53 mm i nieco większym świetle – f/1,8, niestety ustawianym plastikowym, za to dużym pokrętłem. Co ciekawe, do aparatów Kiev oferowano ciekawe akcesoria, np. przystawkę do fotografii stereoskopowej. Aparaty te produkowano do 1987 roku.