• ANTONINIANVS ~ DIVO CLAVDIO ~ CONSECRATIO * IMPERIUM RZYMSKIE 168-170 A.D. * CLAVDIVS II GOTHICVS •
LEGENDA:
Awers /promieniste popiersie zwrócone w prawo/:
D I V O C L A V D I O
Rewers /stos pogrzebowy/:
C O N S E C R A T I O
OPIS:
- Kraj: Imperium Rzymskie
- Panujący: Claudius II Gothicus (268-270)
- Nominał: antoninianus
- Rok: 268-270 A.D.
- Mennica: niezidentyfikowana
- Literatura: RIC # 261
- Rodzaje monet: Monety obiegowe
- Metal: brąz
- Waga: 2.33 g
- Średnica: max. 15 mm (kształt nieregularny)
- Grubość: 3.5 mm
- Stopień rzadkości: BARDZO RZADKI WALOR NUMIZMATYCZNY !!
STAN ZACHOWANIA:
OBIEGOWY (IV+/IV) PIĘKNY * krążek zachowany dobrze, kształt nieregularny, szczegóły nadal widoczne, mimo przetarć punktów szczytowych - szczególnie na rewersie. Całość pokryta ciemną patyną. Napisy widoczne, częściowo przetarta, częściowo poza krążkiem - jak po stronie rewersu.
*** KOMENTARZ:
Podobne egzemplarze bito po śmierci cesarza, w Imperium Gallów, które zostało włączone do Imperium Rzymskiego. Wówczas zakazano tej praktyki, gdyż monety Gallów były o wiele mniejsze (0.6-1 grama).
Egzemplarz zakupiony w salonie numizmatycznym jako 'SQARE' / 'KWADRAT' EFEZYJSKI. Możliwe, że emisja miała miejsce w Efezie, jednak brak danych katalogowych co do mennicy, natomiast ewidentnie wizerunek rewersu przedstawia ofiarny stos pogrzebowy - różny od kwadratów na monetach starożytnej Grecji czy Rzymu.
*** HISTORIA:
Klaudiusz II Gocki, Marcus Aurelius Valerius (?) Claudius (Gothicus), (ur. 10 maja 213 lub 214 – zm. 270) – cesarz rzymski od 268 do 270 roku.
Zmarł w trakcie przygotowań do kampanii wojennej przeciwko Wandalom, gdy (prawdopodobnie we wrześniu 270) zachorował na dżumę lub ospę w Sirmium (dzis. Sremska Mitrovica w serbskiej Wojwodinie) jako jedna z wielu ofiar epidemii, zapewne przywleczonej przez wcześniej pokonanych Gotów.
Chociaż wśród władców późnorzymskich Klaudiusz II pozostaje postacią dość znaną (mimo krótkotrwałego panowania), to jednak wciąż stosunkowo niejasną (z powodu bardzo wielu sprzecznych relacji historycznych kronikarzy ówczesnych). Jego dane biograficzne i oceny zawarte w tradycyjnej historiografii „prosenatorskiej” należy traktować ze znaczną ostrożnością jak pisma propagandowe. Pewne natomiast jest to, iż był cesarzem dobrym (o ile można użyć tego epitetu dla osoby któregokolwiek z cesarzy), który miał znaczny wkład w obronę i próby odnowy upadającego cesarstwa, co wśród panujących w Rzymie III stulecia nie zdarzało się zbyt często. Pośród imperatorów z szeregów armii zapoczątkował okres rządów grupy tzw. cesarzy illiryjskich – aż po Dioklecjana i jego współtowarzyszy.
ZAPRASZAM DO LICYTACJI BEZ CENY MINIMALNEJ !!!