Albrecht Dürer (1471 - 1528)
"Biczowanie Chrystusa"
Oryginalna grafika autorstwa najwybitniejszego drzeworytnika niemieckiego renesansu - Albrechta Dürera, przedstawiająca scenę biczowania Chrystusa. W pionowej kompozycji artysta ukazał w centralnej części Jezusa przywiązanego do kolumny, odzianego jedynie w przepaskę biodrową. Wokół Chrystusa tłoczy się grupa osób wyszydzających go, okładających rózgami, pokazujących palcami, krzyczących. Strażnicy z przodu związują kolejne rózgi dla zgromadzonych, na pierwszym planie oprócz porozrzucanych gałęzi leży korona cierniowa, która zaraz zostanie nałożona Chrystusowi. Całość ukazana została niezwykle dynamicznie, z dużą wprawą i mistrzowskim modelowaniem sylwetek za pomocą światłocieni w tak trudnej technice jaką jest drzeworyt.
Grafika pochodzi z cyklu "Die Grosse Passion" ("Wielka Pasja", poszczególne grafiki cyklu pochodzą z lat 1496-1499 i 1510), wydanego drukiem przez Benedictusa Chelidoniusa w 1511 roku. Praca opisana w najważniejszych monografiach dotyczących twórczości Albrechta Dürera: Bartsch 8, Meder 117, Strauss 37, Schoch, Mende, & Scherbaum 158.
Technika: drzeworyt na papierze. Praca sygnowana monogramem wiązanym na klocku u dołu: "AD". Papier oznaczony jest znakiem wodnym nazywanym w literaturze "Dwie wieże" lub "Brama miasta". Znak ten przedstawia herb Ravensburga, papier wytworzono prawdopodobnie w drugiej najstarszej fabryce papieru w Niemczech właśnie w Ravensburgu (fabryka powstała w latach 1393-1394).
Proweniencja: Stockholms Auktionsverk - aukcja 16 czerwca 2011 rok.
Albrecht Dürer (1471 - 1528) niemiecki malarz, grafik, rysownik i teoretyk sztuki, uważany za najwybitniejszego artystę niemieckiego renesansu. Albrecht był jednym z osiemnaściorga dzieci. Jego ojciec (również Albrecht) był z zawodu złotnikiem, od dziecka zapoznawał syna ze sztuką niderlandzką i tajnikami rytu. Od 1490 do 1494 roku Dürer przebywał w podróży artystycznej (odbył trzy takie podróże). Od 1497 roku był samodzielnym artystą - tworzył portrety, pejzaże akwarelowe, najwięcej czasu poświęcał jednak grafice - miedziorytom i drzeworytom. Tworzył ilustracje do książek i całe cykle graficzne, najczęściej o tematyce biblijnej. Jesienią 1505 Dürer udał się w drugą podróż do Wenecji, gdzie działali już wówczas najwięksi mistrzowie szkoły weneckiej: Tycjan, Giorgione, a przede wszystkim Giovanni Bellini, który najbardziej wpłynął na artystę. Malował obrazy ołtarzowe, za które zdobył uznanie w Wenecji i w Niemczech. W latach 1511-1513 pracował na zlecenie cesarza Maksymiliana I. Po 1510 roku skupił się na twórczości graficznej, rzadko malował prace olejne. Najistotniejszą z zasług Dürera jest jego szczególny wkład w rozwój drzeworytnictwa i miedziorytnictwa - nadał drzeworytowi rangę samodzielnego dzieła sztuki plastycznej. Pozostawił po sobie ok. 70 obrazów, 100 miedziorytów i akwafort, 250 drzeworytów oraz ok. 1000 rysunków.
Wymiary: 386 x 273 mm (wymiar kompozycji), z ramą: 52 x 40 cm. Stan zachowania: bardzo dobry. Praca oprawiona w czeczotową, lakierowaną ramę z kremowym passe partout.
Gwarantujemy autentyczność, wiek oraz stan zachowania wystawianych przedmiotów. Do zakupu (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający autentyczność obiektu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.