Aichi D3A (nazwa kodowa aliantów - Val) to japoński dolnopłatowy bombowiec nurkujący. D3A był standardowym bombowcem nurkującym japońskiej marynarki wojennej na wczesnym etapie wojny na Pacyfiku. Prototyp po raz pierwszy oblatano w 1938 roku. Pomimo faktu, że już w momencie rozpoczęcia działań wojennych był to samolot przestarzały, okazał się bardzo skuteczny zarówno podczas ataku na Pearl Harbor, jak i podczas późniejszych operacji. Aichi D3A1 Val zatopił największą liczbę statków alianckich spośród wszystkich samolotów w Cesarstwie Japonii podczas II wojny światowej. W 1943 roku zostały zastąpione na pokładach lotniskowców nowocześniejszymi konstrukcjami. Kamikaze używane przez pilotów powróciły pod koniec wojny. Aichi D3A wyprodukowano w stosunkowo niewielkich ilościach - 478 D3A1 i 816 nowocześniejszych D3A2. Nowocześniejsza wersja miała mocniejszy silnik i większe zbiorniki paliwa. Dane techniczne (wersja D3A1): długość: 10,2 m, rozpiętość skrzydeł: 14,37 m, wysokość: 3,85 m, prędkość maksymalna: 389 km/h, prędkość wznoszenia: 8,6 m/s, zasięg maksymalny: 1560 km, pułap maksymalny 10900 m. Uzbrojenie: stałe - 3 karabiny maszynowe kal. 7,7 mm, podwieszenie - do 370 kg bomb.

Opakowanie otwarte. Zestaw kompletny.