AGRECOL TOPSIN M 500SC ZWALCZA CHOROBY GRZYBOWE - 110 ml

Topsin M 500 SC jest fungicydem, koncentratem w postaci stężonej zawiesiny do rozcieńczania wodą o działaniu układowym do stosowania zapobiegawczego, interwencyjnego i wyniszczającego w ochronie roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych przed chorobami grzybowymi.

Środek stosuje się przy użyciu opryskiwaczy ręcznych.

Środek przeznaczony do stosowania przez użytkowników nieprofesjonalnych.

Zawartość substancji czynnej:

• tiofanat metylowy (związek z grupy benzimidazoli) – 500 g/l (41,91%)

ZASTOSOWANIE:

• zgorzel kory, gorzka zgnilizna, dziurkowatość liści drzew pestkowych, drobna plamistość liści drzew pestkowych, leukostomoza drzew pestkowych, mączniak prawdziwy winorośli, antraknoza dyniowatych, brunatna plamistość liści, czerń krzyżowych, zgnilizna twardzikowa, chwościk buraka, mączniak prawdziwy, rdza buraka, plamistość pierścieniowa, fuzarioza naczyniowa, plamistość liści kwiatów, rak pędów roślin iglastych.

OPAKOWANIE: 110 ml

Szara pleśń na begonii.

• objawy - patogen poraża wszystkie nadziemne części roślin. Na liściach i ogonkach liściowych pojawiają się początkowo szare, a później brązowe, stopniowo powiększające się plamy. Na plamach tych w warunkach wysokiej wilgotności pojawia się szary, pylący nalot grzyba z zarodnikami. Zarodniki przyczyniają się do bardzo szybkiego rozprzestrzeniania choroby na zdrowe części rośliny. Na porażonych kwiatach begonii pojawiają się początkowo drobne, okrągłe, jasne plamy, które z czasem powiększają się i stają się brunatne. Porażone kwiaty zamierają, gniją lub zasychają, a po pewnym czasie pojawia się na nich szary pylisty nalot. Choroba może doprowadzić do zniszczenia całych roślin lub częściowego uszkodzenia roślin, co obniża walory dekoracyjne begonii.

Zapobieganie i zwalczanie:

• porażone fragmenty roślin lub całe rośliny, w przypadku silnego porażenia należy usuwać,
• zraszanie roślin wykonywać jedynie w warunkach umożliwiających szybkie obsychanie roślin. Należy unikać zraszania podczas pochmurnym dni, a także w trakcie opadów,
• podczas podlewania rośliny podlewać bezpośrednio po podłożu, unikając zwilżania liści,
• pomieszczenie, w których uprawiane są begonie należy wietrzyć,
• zabiegi ochrony roślin należy wykonywać w momencie gdy zauważono pierwsze objawy choroby.

Brunatna zgnilizna drzew pestkowych (monilioza).

• objawy - wiosną pierwsze porażane są kwiaty, wskutek czego gwałtownie brunatnieją i zamierają. Następnie grzybnia przerasta dalej, co prowadzi do zamierania całych gałęzi, a nawet konarów. Liście na porażonych pędach również brunatnieją i zaschnięte pozostają długo na drzewie. Na zainfekowanych częściach rośliny można zauważyć wycieki gumy. Do kolejnej infekcji dochodzi w okresie dojrzewania owoców. Grzyb wnika przez uszkodzenia, a czasem samoistnie przenika do tkanek. Na owocach powstają gnilne plamy, na których tworzą się jasnobrunatne lub szare, poduszeczkowate skupienia zarodników, czasem ułożone w okręgi. Zaschnięte porażone owoce pozostają na drzewach, deformują się, brunatnieją, a następnie czarnieją – tworzą się z nich tzw. mumie. Rozwojowi choroby sprzyja deszczowa pogoda i temperatura około 20°C. Choroba jest szczególnie groźna dla młodych drzew, gdyż może doprowadzić do ich całkowitego zamierania.

Zapobieganie i zwalczanie:

• należy usuwać z drzew oraz spod nich porażone owoce, które są źródłem wtórnych infekcji. Jeżeli na drzewach lub pod nimi pozostały tzw. mumie należy je usuwać gdyż w nich zimuje patogen,
• chore pędy należy wycinać poniżej zmienionego chorobowo miejsca,
• ochrona drzew przed szkodnikami żerującymi na owocach ma bardzo duże znaczenie, ponieważ szkodniki uszkadzając owoce tworzą „bramy” wnikania patogenu,
• pierwszy zabieg ochrony roślin wykonywać zapobiegawczo przed kwitnieniem, a następny w trakcie kwitnienia, zgodnie z etykietą środka ochrony roślin. Jeżeli choroba nadal występuje można stosować zabiegi do czasu zbioru owoców, pamiętając o zachowaniu okresu karencji.

Plamistość igieł.

• objawy - choroba rozwija się na wielu gatunkach roślin iglastych. Pierwszym objawem choroby są niewielkie, żółte plamy pojawiające się na igłach lub łuskach (u żywotników, jałowców czy cyprysików). Plamy stopniowo powiększają się i brunatnieją. Po jakimś czasie na przebarwionych tkankach można obserwować drobne, ciemne punkty – skupienia zarodników.
• plamistość łusek żywotnika, powodowana przez grzyb Didymascella thujina. Grzyb powoduje powstawanie żółtych, później przebarwiających się na brunatno plam. Plamy mogą rozprzestrzeniać się obejmując cały pęd – dochodzi do tzw. „zaobrączkowania” pędu. W konsekwencji pęd zamiera ponad miejscem odcięcia zmianą chorobową.

Zapobieganie i zwalczanie:

• ze szkółek należy kupować zdrowe sadzonki, bez oznak chorobowych,
• porażone, opadłe igły należy wygrabiać spod roślin, ponieważ zapobiega to rozprzestrzenianiu się choroby,
• jeżeli infekcja obserwowana jest na pojedynczych pędach, można je wycinać w celu ograniczenia rozwoju choroby,
• unikać podlewania roślin po liściach. Jeżeli planujemy nawadnianie automatyczne najlepiej wybrać nawadnianie kropelkowe, a unikać deszczowania,
• zabiegi ochrony roślin należy wykonywać w momencie zaobserwowania oznak choroby. Podczas wykonywania zabiegu należy dokładnie opryskać roślinę, ale także podłoże wokół rośliny, ponieważ nie zawsze udaje się usunąć wszystkie porażone igły poprzez wygrabianie.

Rak bakteryjny drzew pestkowych.

• objawy - choroby występują na wszystkich nadziemnych częściach roślin. Pierwsze objawy choroby obserwuje się na kwiatach, które wskutek infekcji brunatnieją i zasychają. Z porażonych kwiatów infekcja postępuje dalej do pędów. Wyraźnie widocznym skutkiem porażenia pędów są wycieki „gumy”. Na porażonych owocach pojawiają się brunatne plamy gnilne. Na liściach początkowo objawy widoczne są pod postacią uwodnionych plam. Następnie tkanka w obrębie plam zamiera i wykrusza się, przez do powstają drobne dziurki. Jesienią bakterie bardzo łatwo wnikają przez liścioślady (blizny po liściach), w tym miejscu bakterie zimują. Wiosną bakterie te powodują zamieranie pąków. Na korze w miejscu infekcji powstają spękania, a kora wokół miejsca porażenia zamiera. Z ran sączą się wycieki gumowe. Zamieranie kory może obejmować nawet cały obwód pnia. Porażone drzewa słabiej plonują, a przy porażeniu pnia mogą całkowicie zamierać.

Zapobieganie i zwalczanie:

• silnie porażone drzewa należy usuwać z plantacji gdyż stanowią źródło porażenia dla kolejnych roślin,
• u roślin, u których rozwój choroby jest mało zaawansowany należy wycinać porażone pędy.
• porażoną korę również można rozważnie wycinać, aż do zdrowej tkanki,
• rany po wycinaniu gałęzi i kory należy zabezpieczać maścią ogrodniczą.
• wiosną w okresie nabrzmiewania pąków można opryskiwać rośliny preparatami miedziowymi.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zapoznaj się z zagrożeniami i postępuj zgodnie ze środkami ostrożności wymienionymi na etykiecie.