AGRECOL MOSPILAN 20 SP - 12 G

• zwalcza mszyce i tarczniki oraz inne szkodniki,
• środek przeznaczony do stosowania przez użytkowników profesjonalnych.

Mospilan 20 SP jest środkiem owadobójczym w formie proszku rozpuszczalnego w wodzie, o działaniu kontaktowym i żołądkowym, przeznaczony do zwalczania szkodników ssących i gryzących. Na roślinie działa powierzchniowo, wgłębnie i systemicznie.

WYBRANE ZASTOSOWANIA - DAWKOWANIE:

• grusza (owocówka jabłkóweczka, mszyce, zwójka bukóweczka, zwójka siatkóweczka, zwójka różóweczka i inne zwójki oraz inne młode gąsienice zjadające liście, miodówka gruszowa plamista, miodówka gruszowa czerwona, miodówka gruszowa żółta, śluzownica ciemna, kwieciak gruszowiec) - 1,25-2 g w 5-9 l wody / 100 m2
• ogórek, pomidor, papryka, sałata uprawiane pod osłonami(mączlik szklarniowy, wciornastek tytoniowiec, wciornastek zachodni, miniarki, mszyce, zmieniki, pchełki) - 4 g w 10 l wody (zalecana ilość wody: 3-20 l / 100 m2)
• rośliny ozdobne uprawiane w gruncie i pod osłonami (mączlik szklarniowy, wciornastek tytoniowiec, wciornastek zachodni, miniarki, mszyce, czerwce, zmieniki) - 4 g w 10 l wody (zalecana ilość wody: 3-20 l / 100 m2)
• czereśnia, wiśnia (nasionnica trześniówka, mszyce, zwójka bukóweczka, zwójka siatkóweczka, zwójka różóweczka i inne zwójki oraz inne młode gąsienice zjadające liście, śluzownica ciemna, licinek tarninaczek) - 1,25-2 g w 5-9 l wody / 100 m2
• truskawka (opuchlaki, kwieciak malinowiec, zmieniki) - 2-3 g w 2-9 l wody / 100 m2
• winorośl (zwójka bukóweczka, zwójka siatkóweczka, zwójka różóweczka i inne zwójki oraz inne młode gąsienice zjadające liście, mszyce, ogrodnica niszczylistka) - 2 g w 2-7,5 l wody 100m2
• borówka wysoka (zwójka bukóweczka, zwójka siatkóweczka, zwójka różóweczka i inne zwójki oraz inne młode gąsienice zjadające liście,mszyce, ogrodnica niszczylistka, pryszczarek borówkowiec) - 2 g w 2-7,5 l wody / 100 m2

SPOSÓB STOSOWANIA:

• środek Mospilan 20 SP stosowany jest przy użyciu opryskiwaczy ręcznych.

OPAKOWANIE: 12 g

PONIŻEJ PRZEDSTAWIAMY KILKA ZASTOSOWAŃ ŚRODKA AGRECOL MOSPILAN 20 SP.

„Miseczki” na storczykach – miseczniki i tarczniki.

Szkodniki roślin domowych często przynosimy do domu wraz z nowo zakupionymi kwiatami. Warunki, panujące w domach w zimie (czyli wysokie temperatury i niska wilgotność powietrza), sprzyjają rozwojowi owadów. Starajmy się zawsze przed zakupem dokładnie przyjrzeć się roślinie – zwłaszcza spodniej stronie liści, młodym pędom i korzeniom.

Jednak nawet najdokładniejszym obserwatorom zdarza się przegapić szkodniki. Jednymi z najbardziej charakterystycznych szkodników na storczykach są miseczniki, należące do nadrodziny czerwców.

Są to owady, których samice przypominają miseczki lub wypukłe tarczki. Średnica tarczek wynosi około 1-4 mm. Miejscem żerowania tych szkodników mogą być liście, kwiaty i pędy storczyków. Miseczniki wysysają soki z tkanek powodując osłabienie całej rośliny. Rośliny zaatakowane misecznikami zaczynają więdnąć. Liście mogą żółknąć, a kwiaty opadać.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE:

• w przypadku wystąpienia małej liczby szkodników można usuwać je mechanicznie za pomocą wacika nasączonego denaturatem lub wodą z mydłem. Aby nie dopuścić do rozprzestrzeniania się jaj i larw misecznika, które znajdują się pod miseczkowatym ciałem samicy, należy po każdym przetarciu rośliny zmieniać wacik na nowy,
• mechaniczne usuwanie, mimo że żmudne, sprawdzi się w przypadku miseczników, ponieważ są to owady stosunkowo odporne na środki ochrony roślin (zawdzięczają to twardym osłonkom ciała). Dlatego zazwyczaj podczas zwalczania miseczników trzeba bardzo precyzyjnie wybrać termin zwalczania, w którym to larwy mają jeszcze miękkie pancerzyki.
• gdy mamy do czynienia z plagą tych szkodników, warto wykorzystać walkę chemiczną – czyli zastosować np. preparat Mospilan 20 SP (0,04 % tj. 4 g w 10 litrach wody). Zabieg zaleca się powtórzyć po 7-10 dniach. Nigdy nie należy stosować środków ochrony roślin w domu. Rośliny porażone należy wynieść na zewnątrz bądź do szklarni i tam wykonać zabieg stosując się do instrukcji stosowania. Po kilku godzinach od zabiegu rośliny mogą wrócić na swoje stałe miejsce.

ĆMA BUKSZPANOWA

• najbardziej problematyczne są jej gąsienice, które obgryzają młode oraz częściowo zdrewniałe części roślin. Trudno je zlokalizować, bo ich ubarwienie jest zbliżone do liści bukszpanu.
• gąsienice tworzą oprzędy i kokony pokryte czarnymi odchodami. Możemy łatwo zaobserwować białą, wełnistą powłokę na krzewie. Jaja składane są wewnątrz bukszpanu, przez co trudno je zlikwidować.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE:

• najłatwiej zwalczyć ćmę we wczesnym stadium żerowania,
• nie bójmy się przycinać i wycinać zaatakowanych gałęzi. Roślina szybko się zregeneruje, a dzięki takiemu zabiegowi możemy ją ochronić przed większymi szkodami,
• Pomaga też regularne ręczne wybieranie szkodnika,
• oczywiście nie zapominajmy o chemicznych sposobach walki z ćmą bukszpanową. Polecany produkt to Mospilan 20 SP.

OCHOJNIK ŚWIERKOWO-MODRZEWIOWY

• objawy: ochojnik świerkowo-modrzewiowy jak wskazuje nazwa, żeruje na dwóch żywicielach. Pierwsze, a zarazem najbardziej charakterystyczne objawy żerowania tego szkodnika możemy zauważyć wiosną na świerku. W wyniku żerowania ochojników, na pędach świerka pojawiają się wyrośla kształtem przypominające ananasa, tzw. galasy. Wewnątrz nich rozwijają się larwy, które po przeobrażeniu się w postać dorosłą, żerują na świerkach, osłabiając ich kondycję. Początkowo galasy mają barwę zieloną, przed otwarciem są zaróżowione, natomiast po opuszczeniu galasów przez larwy zasychają, robią się brunatne i przypominają wyglądem szyszki. W czerwcu i lipcu ochojniki przelatują na modrzewie, gdzie żerują na igłach. Czarne larwy na początku żerują nie okryte, później okrywają się warstwą woskowych kłębków, białego, wełnistego nalotu. W wyniku żerowania ochojników igły żółkną i wyginają się kolankowato. Szkodniki te wydzielają również lepką spadź, która zakleja igły zmniejszając możliwość transpiracji i oddychania. Ponadto na spadzi rozwijają się czarne grzyby sadzakowe, które zaburzają proces fotosyntezy.
• wygląd szkodnika: dorosłe osobniki ochojnika, posiadają dwie pary skrzydeł, są czarne i mają 1-2 mm wielkości. Larwy ochojnika rozwijające się na modrzewiu są czarne i na początku żerują nie okryte, później okrywają się warstwą woskowych kłębków, białego, wełnistego nalotu.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE:

• należy usuwać galasy, te które są zielone, ponieważ w nich znajdują się larwy ochojnika,
• dobrze jest unikać sadzenia w bardzo bliskim sąsiedztwie dwóch żywicieli ochojnika, czyli świerka i modrzewia,
• pod koniec marca na świerkach wykonujemy oprysk środkiem ochrony roślin i kontynuujemy zabiegi co 10 dni, aż do końca kwietnia,
• modrzewie opryskujemy środkiem ochrony roślin z chwilą zauważenia pierwszych szkodników.

Mączlik szklarniowy na pelargonii i surfinii

• objawy: mączliki preferują suche i ciepłe stanowiska, więc występują w sezonie letnim. Natomiast na roślinach uprawianych w szklarniach, mogą się pojawiać przez cały sezon. Szkodniki wysysają soki roślinne, ogładzając roślinę i powodując utratę kondycji. Żółtawobiałe larwy tego szkodnika żerują na dolnej stronie liści, powodując ich żółknięcie i obniżenie turgoru (jędrności). Liście delikatnie zawijają się do spodu. Na spodzie liścia można też zauważyć osobniki dorosłe – małe, białoskrzydłe „muszki”, które, po poruszeniu rośliny, szybko wzbijają się w powietrze. Larwy szkodnika wydzielają kleistą spadź, na której mogą rozwijać się czarne grzyby sadzakowe. Grzyby pokrywając powierzchnię liści zmniejszają powierzchnię asymilacyjną, co zaburza rozwój roślin. Zaatakowane rośliny słabiej rosną, kwitną i owocują.
• wygląd szkodnika: dorosły mączlik ze względu na swój wygląd jest nazywamy „białą muszką”. Owad ten jest koloru żółtego i posiada charakterystyczne mlecznobiałe skrzydełka. Przy bliższym przyjrzeniu się temu niewielkiemu owadowi (1- 1,5 mm) można zauważyć jego czerwone oczy. Larwy mączlika szklarniowego są płaskie, koloru żółtobiałego. W rozwoju mączlika występują 3 stadia larwalne z czego ostatnie to tzw. puparium, które pokryte jest białymi pałeczkami woskowymi.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE:

• populację szkodnika można ograniczyć, stosując żółte pułapki lepowe,
• po zaobserwowaniu mączlików, wykonujemy oprysk środkiem ochrony roślin. Najlepiej jest stosować naprzemiennie różne preparaty, bo szkodniki te mogą nabyć odporność na daną substancję aktywną.

MSZYCE NA RÓŻY

• gatunek: gatunki mszyc na róży: mszyca różano-szczeciowa, mszyca różano-rutewkowa, mszyca różano-trawowa, mszyca smugowa, mszyca różana szklarniowa.
• objawy: wiosną na roślinach pojawiają się kolonie mszyc. Mszyce żerują na wszystkich zielonych częściach roślin: liściach, zielonych pędach oraz pąkach kwiatowych. Szkodniki szczególnie obierają miejsca zlokalizowane w szczytowych częściach roślin, gdzie tkanka jest najmłodsza. W wyniku ich żerowania na liściach dochodzi deformacji, a także żółtych przebarwień tkanek. Z zasiedlonych przez mszyce pąków kwiatowych rozwijają się zdeformowane, mało atrakcyjne kwiaty. Żerujące mszyce wydzielają obficie lepką rosę miodową – spadź – na której rozwijają się grzyby sadzakowe. Grzyby te pokrywając powierzchnię liścia czarnym nalotem, ograniczają proces fotosyntezy i utrudniają wymianę gazową. Mszyce mogą przenosić choroby wirusowe róż, dlatego należy je systematycznie zwalczać.
• wygląd szkodnika: Mszyce to niewielkie owady wielkości 1,3 – 4 mm, które żerują w koloniach, liczących setki osobników. Na róży występuje wiele gatunków mszyc, które są w barwach: zielonych, żółtych i różowych. Mszyca smugowa ma charakterystyczną ciemną smugę wzdłuż grzbietu. Cechą wyróżniającą mszyce są charakterystyczne dwa wyrostki na końcu odwłoka – syfony. Larwy mszyc są bezskrzydłe, a dorosłe posiadają 2 pary skrzydeł.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE:

• w przypadku zauważenia pierwszych mszyc należy wykonać oprysk odpowiednim środkiem ochrony roślin.

CIEKAWOSTKI I FAKTY:

• słodka spadź, wydzielana przez mszyce, jest atrakcyjnym pożywieniem dla mrówek. Dlatego czasem w towarzystwie mszyc możemy zaobserwować mrówki, które „troszczą się” o mszyce odstraszając drapieżniki. Zwalczając mszyce pozbędziemy się również mrówek,
• mszyce roznoszą choroby wirusowe, dlatego należy je koniecznie zwalczać, ponieważ chorób wirusowych u roślin nie da się wyleczyć,
• spadź jest używana w przemyśle konsumpcyjnym do produkcji miodu zwanego spadziowym.

STONKA ZIEMNIACZANA

• objawy: w maju pierwsze chrząszcze wylatują z miejsc zimowania i początkowo żerują na dzikich lub uprawnych roślinach z rodziny psiankowatych. Po kopulacji w czerwcu samice składają jaja na spodzie liści ziemniaków. Są one wyraźnie widoczne ze względu na jaskrawy żółtopomarańczowy kolor i ułożenie w złożu liczącym kilkadziesiąt sztuk. Młode larwy żerują w grupie na wierzchołkach pędów wygryzając obszerne dziury w liściach. Starsze (większe) larwy żerują pojedynczo. Po kilku tygodniach larwy przepoczwarczają się w glebie i w lipcu pojawia się kolejne pokolenie chrząszczy, które ponownie składa jaja na liściach ziemniaka. Żerujące larwy drugiego pokolenia nie przechodzą jednak całego cyklu rozwojowego. Larwy zamierają z powodu niskich temperatur i braku pożywienia. Chrząszcze w sierpniu schodzą do gleby, gdzie zimują na głębokości 10-20 cm. Chrząszcze oraz larwy wygryzając dziury w liściach lub całkowicie ogołacając roślinę z liści, pozbawiają rośliny możliwości fotosyntezowania. Roślina nie może asymilować składników przemiany materii, co przekłada się na znaczny spadek jakości i wielkości bulw ziemniaka.
• wygląd szkodnika: dorosłe chrząszcze mają silnie wysklepione ciało wielkości 9-12 mm. Pokrywy chrząszczy posiadają charakterystyczne pasy wzdłuż ciała, w kolorze żółtopomarańczowym oraz czarnym. Larwy są pulchne z mocno wypukłym odwłokiem, barwy od żółtej do czerwonej. Na każdym segmencie odwłoka po bokach znajdują się czarne plamy. Głowa oraz trzy pary odnóży larw są czarne. Wielkość larw jest mocno zróżnicowana, w zależności od stadium larwalnego. Jaja stonki są wyraźnie widoczne na liściach ziemniaka z powodu intensywnej żółtopomarańczowej barwy.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE:

• w przydomowych uprawach na niewielkim obszarze możemy ręcznie zbierać larwy i osobniki dorosłe, nie dopuszczając do ich rozmnażania się. Można również wycinać liście z widocznymi złożami jaj.
• w przypadku wystąpienia szkodnika, już od momentu składania jaj przez stonkę, wykonujemy opryski odpowiednimi środkami ochrony roślin.

CIEKAWOSTKI I FAKTY:

• chrząszcze stonki ziemniaczanej wylatują z miejsc zimowania w okresie kwitnienia kasztanowca zwyczajnego.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na ostrzeżenia o rodzajach zagrożeń i przestrzegaj zasad bezpieczeństwa zamieszczonych w etykiecie.

Nabycia środków ochrony roślin może dokonać osoba pełnoletnia i posiadająca kwalifikacje wymagane od osób nabywających środki ochrony roślin określone w art. 28 ustawy o środkach ochrony roślin.