Witam na aukcji Ancient Corner!
Przedmiotem aukcji jest denar cesarza Karakalli (198-217), wybity w Rzymie w 205 roku. Oznaczenie RIC IV-1 82. Piękny egzemplarz.
Awers: ANTONINVS PIVS AVG (Antoninus Pius Augustus). Popiersie cesarza w wieńcu laurowym i szacie w prawo.
Rewers: PONTIF TR P VIII COS II (Pontifex Tribunicia Potestate octavum Consul secundum). Siedząca Salus (personifikacja zdrowia i bezpieczeństwa) karmiąca z patery węża na ołtarzu.
Mennica: Rzym
Waga: 3,17 g
Średnica: 1,75 - 1,85 cm
Plusy: super wizerunek niespełna 18-letniego cesarza, doskonałe inskrypcje na awersie, świetne przedstawienie Salus. Gorąco polecam!
Minusy: rewers lekko przybrudzony z lekko niedobitymi inskrypcjami.
Karakalla, a raczej Lucius Septimius Bassianus urodził się 4 kwietnia 188 roku w Lugdunum w Galii (dzisiejszy Lion, Francja). Był synem Septymiusza Sewera (cesarz 193-211) i późniejszej cesarzowej Julii Domnej.
Ojciec zmienił imię 8-letniego syna na Marcus Aurelius Antoninus w 196 roku, by stworzyć pozory, że stał się częścią słynnej cesarskiej rodziny Antoninów. Chłopca wszyscy i tak nazywali Karakalla, ze względu na to, że uwielbiał nosić długi galijski płaszcz o tej samej nazwie. Wywołał nawet w Rzymie modę na to ubranie.
W 198 roku Septymiusz Sewer dał 10-letniemu Karakalli tytuł cesarza. W 202 roku, 14-letni Karakalla został zmuszony poślubić Fulvię Plautillę, córkę prefekta pretorianów Gaiusa Fulviusa Plutianusa. Karakalla ponoć nienawidził swojej żony, choć nie wiadomo jaki był tego powód. W 205 roku Karakalla rozkazał stracić Plautianusa za zdradę - podejrzewa się, że dowody były sfabrykowane przez młodego cesarza. Wtedy też wygnał swoją żonę. Uznaje się, że jej śmierć niedługo potem, nastąpiła w wyniku rozkazu Karakalli - choć nie ma na to dowodów.
Cesarz Septymiusz Sewer umarł 4 lutego 211 roku w Eboracum w Brytanii (dzisiejsze miasto York) podczas kampanii w Kaledonii (w większości dzisiejsza Szkocja), która była jedyną częścią wyspy skutecznie opierającą się rzymskiemu podbojowi. Karakalla i jego brat, Publius Septimius Antoninus Geta, wspólnie odziedziczyli tron. Już wcześniej mieli tytuły cesarzy, ale bez realnej władzy. Bracia zdecydowali o zakończeniu kampanii w Kaledonii i zawarli pokój, który przywracał granicę rzymskiej Brytanii na linii Muru Hadriana.
Podczas podróży powrotnej młodzi cesarze nie mogli się porozumieć w żadnej kwestii dot. zarządzania imperium. Ostatecznie uznali, że należy podzielić się strefami wpływów. Geta (zdjęcie obok) miał zarządzać wschodem, Karakalla zachodem, z linią podziału na cieśninie Bosfor. Ich matka, Julia Domna odwiodła ich od tego pomysłu.
26 grudnia 211 roku, na spotkaniu pojednawczym zorganizowanym przez Julię Domną, Karakalla zaaranżował morderstwo młodszego brata. Geta zginął od mieczy gwardzistów pretoriańskich lojalnych wobec Karakalli. Młody cesarz umierał na rękach matki.
Karakalla od razu wydał rozkazy osądzenia i stracenia wszystkich zaufanych współpracowników Gety.
Jakby tego było mało, wymusił na Senacie ogłoszenie damnatio memoriae, którego celem było wymazanie jego brata z historii, jakby nigdy nie istniał. Wizerunek Gety usuwano z obrazów (przykład na zdjęciu obok), monety przetapiano, jego imię wykreślano z dokumentów.
Mówienie i pisanie o Gecie stało się jednym z poważniejszych przestępstw.
W następstwie damnatio memoriae życie straciło podobno około 20000 osób, jego strażników, doradców, przyjaciół, wiernych żołnierzy i tych, którzy ośmielili się o nim wspominać.
W 213, rok po śmierci Gety, Karakalla opuścił Rzym. Udał się na północ, na front germański, dowodzić odpieraniem kolejnych fal Alamanów i Gotów. Podczas kampanii 213-214 Karakalla odniósł serię sukcesów, używając zarówno oręża jak i sprawnej dyplomacji. Doprowadził też do wzmocnienia fortyfikacji w granicznych prowincjach (Recja i Górna Germania) - dzięki tym działaniom ta część frontu skutecznie odpierała ataki plemion barbarzyńców przez kolejne 20 lat.
Karakalla był w coraz większym stopniu zafascynowany Aleksandrem Wielkim (zdjęcie obok). Zaczął nawet dość otwarcie naśladować jego styl i taktykę wojenną. Jego mania była tak daleko posunięta, że w czasie wizyty w Aleksandrii, podczas przygotowań do kampanii przeciw Persom, zarządził masowe prześladowania filozofów szkoły Arystotelesa. Dlaczego? Ponieważ według legendy to właśnie Arystoteles podał truciznę Aleksandrowi Wielkiemu. Zachowanie Karakalli stawało się coraz bardziej brutalne i nieprzewidywalne.
Kiedy mieszkańcy Aleksandrii dowiedzieli się, że Karakalla rozpowiada, że zabił Getę w samoobronie, stworzono satyrę, która wyśmiewała to twierdzenie jak i rozliczne przywary cesarza. Karakalla, przed kolejną wizytą w mieście w 215 roku został powitany u bram przez liczne przedstawicielstwo starszyzny możnych rodów. Cesarz rozkazał wymordować całą delegację, po czym wpuścił wojsko za bramy Aleksandrii z poleceniem splądrowania całego miasta. Potem kontynuował marsz w kierunku królestwa Partii, które zamierzał podporządkować Rzymowi.
W 216 roku cesarz przewodził kilku agresywnym kampaniom na terenach Partów. Zaproponował nawet królowi Partów, Artabanusowi V, że poślubi jego córkę. Artabanus, rozumiejąc, że w dłuższej perspektywie taki alians może oznaczać powolne wchłonięcie jego królestwa przez Rzym, odmówił. Karakalla nasilił ataki na wschód od rzeki Tygrys.
Kiedy nadeszła zima 316 roku, cesarz wycofał się do miasta Edessa (dzisiejsza Şanlıurfa w południowo-wschodniej Turcji), gdzie rozpoczął przygotowania do wznowienia inwazji na wiosnę.
Na początku 217 roku, Karakalla był na finiszu przygotowań do ponownego uderzenia na królestwo Partów. 8 kwietnia 217 roku cesarz miał odwiedzić świątynię niedaleko Carrhae (dzisiejsze Harran w południowej Turcji).
Po drodze zatrzymał się na krótki postój za potrzebą. Kiedy był na uboczu, podszedł do niego żołnierz Justin Martialis i zabił go kilkoma dźgnięciami noża. Martialis był zły, bo cesarz odmówił mu pozycji centuriona. Złość żołnierza wykorzystał prefekt pretorianów Makrynus (zdjęcie obok), który zamierzał przejąć władzę. Zaraz po morderstwie Karakalli, Justin Martialis sam został zamordowany.
Trzy dni później Makrynus, ze wsparciem legionów, ogłosił się nowym cesarzem.
Zapewniam błyskawiczną wysyłkę monety w bezpiecznym opakowaniu (koperta bąbelkowa).
W razie pytań, zachęcam do kontaktu!