Witam na aukcji Ancient Corner!
Przedmiotem aukcji jest srebrny denar cesarzowej Julii Domny (193-217), żony Septymiusza Sewera, wybity w latach 196-202. Katalogowo jest to RIC IV-A 644.
Awers: IVLIA AVGVSTA. Popiersie cesarzowej w szacie, zwrócone w prawo .
Rewers: PVDICITIA. Siedząca, zwrócona w lewo Pudicitia (personifikacja skromności i czystości), prawa ręka na piersiach, lewa przy boku.
Mennica: Laodicea ad Mare (dzisiejsza Latakia, Syria).
Waga: 3,17 g
Średnica: 1,85 - 1,95 cm
Plusy: bardzo zgrabny denar ze świetnym wizerunkiem cesarzowej, z mniej powszechnej mennicy. Wszystkie inskrypcje czytelne.
Minusy: słabiej uderzony rewers, przez co scena z Pudicitią i inskrypcje są rozmyte.
Julia Domna (patrz obok) urodziła się w 170 roku w Emesie (dzisiejsze Homs, Syria). Była najmłodszą córką wysokiego kapłana boga El Gabala, Gaiusa Juliusa Bassianusa. Miała starszą siostrę, Julię Maesa.
Siostrzenicami Julii Domny była Julia Mamaea, matka przyszłego cesarza Aleksandra Sewera (222-235) i Julia Soaemias, matka cesarza Elagabalusa (218-222).
Jej przodkami byli królowie-kapłani tego zależnego od Rzymian miasta. Rodzina Julii Domny była niesamowicie bogata i w dużej części dzięki temu, weszła w skład rzymskiej kasty senatorskiej.
Przed małżeństwem Julia odziedziczyła posiadłość po swoim wuju ze strony ojca, Juliuszu Agryppie, bogatym primipilusie, centurionie w rzymskiej armii.
Gdzieś w końcówce lat 80-tych II wieku, Julia poślubiła rzymskiego generała, libijskiego pochodzenia, przyszłego cesarza, Septymiusza Sewera (193-211). Doczekali się dwóch synów, Lucius Septiumius Bassianus (lepiej znany jako Karakalla - cesarz 198-217) urodził się w 188 roku. Rok później na świat przyszedł Publius Septimius Geta (cesarz 209-211).
Cesarz Kommodus (177-192) został zamordowany 31 grudnia 192 roku i nie pozostawił po sobie następcy. Rozpoczął się wyścig pretendentów do tronu. Wśród nich, Septymiusz Sewer, mąż Julii.
Starszy senator, Pertynaks (cesarz przez pierwsze 3 miesiące 193 roku) został ogłoszony cesarzem przez gwardię pretoriańską. Zrobił najgorszy możliwy błąd, bo jedną z jego pierwszych decyzji było zwiększenie obowiązków i dyscypliny wśród żołnierzy, szczególnie pretorianów, których uważał za nadmiernie rozpieszczaną grupę.
Skończyło się oczywiście morderstwem Pertynaksa przez gwardzistów 28 marca 193 roku.
To co zrobiła gwardia później, było nawet jak na te czasy trudne do uwierzenia. Oficerowie ogłosili aukcję, której zwycięzca miał przywdziać purpurę. Najbogatszym licytantem okazał się senator Didius Julianus (patrz obok).
To oburzające wydarzenie wywołało krótką wojnę domową. Septymiusz Sewer wkroczył do Rzymu od północy i obalił Didiusa Julianusa, którego nie wsparł ani Senat ani wojsko. Didius nosił kupiony tytuł cesarza jedynie przez 9 tygodni.
Jeszcze w 193 roku Septymiusz Sewer przyjął tytuł cesarski. Aż do 194 roku walczył o uzyskanie pełni kontroli nad Imperium, najpierw ze swoim współcesarzem Clodiusem Albinusem z Brytanii, a później z Pescenniusem Nigerem (193-194).
W odróżnieniu od większości partnerek cesarzy, Julia Domna towarzyszyła Septymiuszowi Sewerowi (patrz obok) w jego wojskowych kampaniach i zdawała się lubić życie w obozach. Otrzymała w czasie wojennych wojaży kilka tytułów: mater castrorum (matka obozu), mater augustus (matka cesarza - chodzi o Karakallę) i mater patriae (matka ojczyzny).
Jednym z jej największych dokonań było silne, konsekwentne wspieranie filozofii. Julia Domna używała swoich wpływów by chronić filozofów i zachęcała do rozwoju tej nauki w Rzymie. Była to ogromna odmiana po cesarzach takich jak Neron (54-68), który brzydził się filozofami i ścigał ich z urzędu.
Stała się patronką nauki i otaczała się ludźmi oświeconymi, pisarzami, artystami.
Cesarzowa była także zaangażowana w wiele projektów budowlanych. Należy tu wspomnieć o odbudowie aedes Vestae (świątynia Westy), zniszczonej w pożarze za Kommodusa w 192 roku.
Julia Domna była szanowana i oceniana pozytywnie w swoich czasach. Przebiła z pewnością wszystkie inne cesarzowe w liczbie zebranych honorowych tytułów.
Jej dobra reputacja wśród ludzi nie oznacza, że nie istniały żadne plotki i oskarżenia. Miała wielu politycznych wrogów, którzy twierdzili, że dopuszczała się zdrady i cudzołóstwa.
Najgłośniejsze było oskarżenie o to, że Julia, w czasie kampanii w Brytanii, miała mieć romans z legendarnym rzezimieszkiem Bulla Felix, wrogiem jej męża. Nie znaleziono jednak żadnych konkretnych dowodów tej zdrady.
Septymiusz Sewer stał murem za swoją żoną, niezależnie od natężenia oczerniających ją plotek.
Kiedy Septymiusz Sewer zmarł 4 lutego 211 roku w Eboracum (dzisiejszy York, Anglia), Julia przyjęła rolę mediatorki pomiędzy skłóconymi synami Karakallą i Getą. Młodzieńcy, z woli swojego zmarłego ojca, mieli wspólnie rządzić Imperium.
Młodzi cesarze nienawidzili się do tego stopnia, że konieczna była interwencja matki. Spotkanie pojednawcze zakończyło się jednak morderstwem Gety przez gwardzistów Karakalli. Jej młodszy syn umarł 29 grudnia 211 roku w jej ramionach.
Od tego momentu Karakalla (patrz obok) samodzielnie rządził cesarstwem. Relacja Karakalli i Julii była trudna, co nie może dziwić. Julia Domna nie mogła tak po prostu zapomnieć o głębokiej zdradzie jakiej dopuścił się Karakalla mordując Getę. Pomimo tego, zgodziła się towarzyszyć synowi w kampanii przeciw imperium Partów w 217 roku.
Podczas tej kampanii, Karakalla został zamordowany, dokładnie 8 kwietnia 217 roku. Władzę przejął generał Makrynus (rządził do czerwca 218 roku).
Julia, na wieść o rebelii Makrynusa, popełniła samobójstwo (miała wtedy 47 lat). Mówi się, że tak czy inaczej nie zostało jej wiele życia, bo chorowała wtedy na zaawansowanego raka piersi.
Jej ciało zostało przewiezione do Rzymu i złożone w osobnej komnacie w Mauzoleum Augusta. Później jednak, kości jej i Gety zostały przeniesione na rozkaz jej siostry, Julii Maesy, do Mauzoleum Hadriana.
Zapewniam błyskawiczną wysyłkę monety w bezpiecznym opakowaniu (koperta bąbelkowa).
W razie pytań, zachęcam do kontaktu!