50 groszy 1949 – moneta pięćdziesięciogroszowa, bita w miedzioniklu i alupolonie. Odmiana w miedzioniklu wprowadzona do obiegu z dniem reformy walutowej z 30 października 1950 r., zarządzeniem z 14 lutego 1951 r. (Monitor Polski nr A-14, poz.196), odmiana w alupolonie 26 września 1956 r. zarządzeniem Ministra Finansów z 12 września 1956 (Monitor Polski nr 80, poz.963). Moneta została wycofana z obiegu z dniem denominacji 1 stycznia 1995 r. zarządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z 18 listopada 1994 r. (Monitor Polski nr 61 poz.541).

Na monecie nie ma umieszczonego znaku mennicy.

Awers: w centralnym punkcie umieszczono godło – orła bez korony, poniżej rok 1949, dookoła napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA” (nazwa państwa obowiązująca do 1952 roku).

Rewers: na tej stronie monety znajdują się cyfry 50, poniżej napis „GROSZY” wygięty w formę łuku, pod spodem, również w formie łuku, gałązka laurowa przepasana wstążką.

Średnica monety jest identyczna ze średnicą pięćdziesięciogroszówek z lat 1923 i 1938 bitych w okresie II Rzeczypospolitej. W przypadku odmiany miedzioniklowej identyczna jest również masa monet.

Odmiana w alupolonie już w dniu w wprowadzania do obiegu miała niepoprawną nazwą państwa. Od 1957 roku aż do dnia denominacji z dnia 1 stycznia 1995, w obiegu krążyły obok siebie pięćdziesięciogroszówki z nazwą państwa:

• Rzeczpospolita Polska (1949) oraz
• Polska Rzeczpospolita Ludowa (1957–1987).