ORYGINALNA STARA PAMIĄTKA
POŚWIĘCONA SERCANCE
Z KRÓLEWSKIEJ HUTY I BYTOMIA
S. MARIA VITA BARON
ZE ZGROMADZENIA SŁUŻEBNIC
NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
W BYTOMIU
[BEUTHEN O.-S.]
ZMARŁA
22 KWIETNIA 1938 R.
PO PONAD 18 LATACH POSŁUGI
Jest to stary obrazek o wymiarach ok. 10,5 cm x 7 cm
z wizerunkiem Jezusa na krzyżu
z tekstem modlitwy na odwrocie
za zmarłą S. Marię Vita Baron
Tekst w języku niemieckim.
Być może jest to jedyna pamiątka
po tej śląskiej zakonnicy,
która swoim powołaniem i pracą
służyła chorym i ubogim mieszkańcom Śląska ?!
[Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusa
Congregatio Servulae Sacratissimi Cordis Iesu
– rzymskokatolicki zakon żeński.
Członkinie Zgromadzenia nazywane są sercankami.
Jako datę założenia Zgromadzenia przyjmuje się dzień
17.10.1866 roku,
kiedy to o. Wiktor Braun dokonał poświęcenia
Najświętszemu Sercu Jezusa grupy dziewcząt,
wspierających go w pracy wśród ubogich,
i robotników w najbiedniejszych dzielnicach Paryża.
Zgromadzenie prowadziło prace w trzech kierunkach:
praca z zagranicznymi dziewczętami, dom dla sierot, opieka nad chorymi.
Wskutek wojny francusko – pruskiej, siostry zakładały domy
w Anglii, Niemczech, na terenach dzisiejszej Polski, a nawet w Petersburgu.
Część sióstr wraz z o. Wiktorem Braunem wyjechała do Austrii,
gdzie podjęła pracę w wiedeńskim szpitalu.
Pierwsza placówka na Górnym Śląsku została założona
w Chorzowie w 1894 roku.
W 1894 roku ksiądz Tylla proboszcz chorzowski,
sprowadził na teren parafii siostry sercanki.
Klasztor wraz z przychodnią dla chorych i ochronką dla dzieci
stanął w 1896 roku. Drugi klasztor w Chorzowie
zaczął działalność w roku 1912.
Po podziale Górnego Śląska i nieudanej próbie założenia w Polsce
prowincji sercanek, w 1926 roku siostry przeniosły się
na drugą stronę granicy polsko-niemieckiej,
do nieodległego Bytomia.
Dom w Bytomiu (po krótkiej przerwie w latach 1975-1986),
prowadzony jest do dnia dzisiejszego przez Służebnice Najświętszego Serca Jezusa.
Siostry opiekują się tam przewlekle chorymi].
Stan widoczny na skanach