1774 r. Młody Jan Chrzciciel z barankiem grafika akwaforta 58x51 cm
Przedmiotem aukcji jest obraz religijny z 1774 r., jest to oprawiona w ramę za szkłem oryginalna akwaforta przedstawiająca Świętego Jana Chrzciciela. Młody Jan Chrzciciel jest w towarzystwie baranka, który jest jednym z atrybutów świętego, symbolizującym Mesjasza i jego śmierć na krzyżu. Pod jego stopami leży laska zakończona krzyżem, drugi z atrybutów świętego, symbolizujący Mesjasza i jego śmierć na krzyżu. Grafika jest podpisana tytułem oraz datowana ''1 stycznia 1774 r.''
Jan Chrzciciel, kuzyn Jezusa Chrystusa po linii matki, syn św. Zachariasza i sprawiedliwej Elżbiety,jest największym z proroków. Jako ostatni z proroków, bezpośrednio poprzedzający przyjście na ziemię Syna Bożego nazywany jest "Poprzednikiem Pańskim". Przyszedł na świat sześć miesięcy wcześniej niż Chrystus. Wieść o zbliżających się narodzinach przyniósł w świątyni jego ojcu archanioł Gabriel. Nie znamy dokładnego miejsca jego narodzenia. Tradycja wskazuje, że było to w Ain Karim, leżące około siedmiu kilometrów na zachód od Jerozolimy. Przy obrzezaniu, zgodnie z poleceniem anioła, otrzymał imię Jan.
Do trudnej pracy wśród ludu Jan Chrzciciel przygotowywał się na pustyni postem i modlitwą, aż do chwili kiedy Bóg powołał go do publicznej służby narodowi izraelskiemu. Kiedy mężczyzna miał trzydzieści lat był uważany za pełnoletniego i odtąd wolno mu było występować publicznie. Tak też uczynił św. Jan w piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza. Opuścił wówczas pustynię i zaczął nawoływać lud do pokuty. Zjawił się nad rzeką Jordan, by przygotować wiernych do przyjęcia Zbawiciela. Tam dostąpił zaszczytu udzielenia chrztu Jednorodzonemu Synowi Bożemu Jezusowi Chrystusowi.
Za publiczne oskarżanie Heroda Antypasa o związki kazirodcze Jan Chrzciciel został uwięziony w 32 r. w twierdzy Macheront. W czasie jednej ze swoich urodzinowych uczt, Herod, zauroczony tańcem bratanicy Herodiady, obiecał wypełnić każdą jej prośbę. Za namową matki, Herodiada zażądała głowy świętego. Żołnierze spełnili ten rozkaz przynosząc jej odrąbaną głowę Jana. Jego ciało pochowali uczniowie. Wola Boża sprawiła, że głowę św. Jana Chrzciciela odnajdowano kilkakrotnie: po raz pierwszy w IV w., po raz drugi w 452 r., po raz trzeci około 850 r.
Św. Jan Chrzciciel uważany jest za pomagającego cierpiącym przy bólach głowy. Rodzice modlą się do niego za swe dzieci, pszczelarze przy poświęcaniu uli, rolnicy wzywają przy zasiewach i zbieraniu plonów.
W tradycji zachodniej Jan Chrzciciel uważany jest za patrona wielu państw, m.in. Austrii, Francji, Holandii, Malty i Węgier oraz szeregu miast. Jest też opiekunem wielu zakonów (m.in. joannitów), mnichów, dziewic, pasterzy i stad, kowali, krawców, kuśnierzy, rymarzy, abstynentów, niezamężnych matek, skazanych na śmierć. Jest orędownikiem podczas gradobicia oraz w napadach epilepsji.