Współczesne tłumaczenie łacińskiego tytułu [1]:

Skarbiec polsko-łacińsko-grecki lub podręczne kompendium języka łacińskiego i greckiego

(...)

 Dzieło Knapiusza to pierwszy słownik niebędący typowym słownikiem wielo­języcznym, tzn. takim, który podaje tylko wyrazy polskie i ich odpowiedniki w innych językach (jak np. słowniki Murmeliusza, Mymera, Mączyńskiego, Volckmara). Knapiusz jako pierwszy z polskich leksykografów podaje zarówno podstawowe, jak i poboczne znaczenia wyrazów.

- Knapiusz zastosował układ alfabetyczny, którym zostały objęte – jako osobne i równorzędne artykuły hasłowe – także wszystkie wyodrębnione znaczenia, związki frazeologiczne, a także głoski, afiksy i końcówki.

- Za novum względem wcześniejszych słowników można uznać zamieszczenie dużej liczby związków frazeologicznych, użycie kwalifikatorów stylistycznych, informowanie o pochodzeniu wyrazów oraz podanie egzemplifikacji zaczerpniętych z dzieł pisarzy, np. Kochanowskiego i Wujka.