Statek wycieczkowy Odin (parostatek)
Salon - Schnelldampfer Odin
widokówka z obiegu pocztowego
data stempla: 7. 6. 07 (Sassnitz)
technika: światłodruk
wydawca: Arthur Schuster Verlag, Stettin [Szczecin]
kolor
stan zachowania: dobry (nieznaczne naderwanie prawego górnego narożnika, drobny ubytek farby w prawym dolnym narożniku)
W 1902 roku w Stettiner Oderwerke zwodowano „ODIN”, który po ukończeniu został oddany do użytku dla Stettiner Dampfschiffs-Gesellschaft JF Braeunlich.
Wyposażony w dwa silniki parowe potrójnego rozprężania, statek osiągał łączną moc 2200 PSi i prędkość 16 węzłów.
Dzięki wzmocnieniu lodowemu statek był idealnie wyposażony do zimowych operacji jako parowiec pocztowy na linii Sassnitz-Trelleborg. Na statku znajdowały się trzy salony, palarnia, toaleta damska i jadalnia, a także pokój książęcy. Wszystkie pokoje, w tym 52 kabiny sypialne pierwszej klasy po obu dłuższych bokach głównego pokładu, zostały wyposażone w oświetlenie elektryczne. Kapitan Friedrich Krull początkowo dowodził Odinem.
Od 1909 roku ODIN był używany w służbie nadmorskiego kurortu Szczecin (Stettin) - Rugia.
Na początku I wojny światowej okręt przebudowano na pomocniczy parowiec kopalniany kasetowy. W 1918 roku ODIN wrócił do firmy spedycyjnej. W 1919 roku statek przybył do Wielkiej Brytanii jako łup wojenny, jednak nie został przejęty i pozostał w Szczecinie. W 1920 roku statek został odkupiony i następnie popłynął do służby marynarki wojennej Prus Wschodnich.
Okręt przeszedł pod kontrolę Marynarki Wojennej w 1938 roku, a kilka miesięcy później stał się okrętem docelowym i zabezpieczającym szkoły okrętów podwodnych. Po trafieniu torpedą ćwiczeniową 7 sierpnia 1944 roku statek zatonął w Zatoce Gdańskiej.
wg strony igel-usedom/de (za pomocą translatora)