Patera naścienna, dekoracja „kora” Włocławek, l. 60. New Look
Patera dekoracyjna, naścienna z Włocławskich Zakładów Ceramiki Stołowej, l. 60. XX w.
Wzór zaprojektowany pod koniec lat 50 XX w. przez Jana Sowińskiego*, dekorowany techniką „kora”, której projektantką i pomysłodawczynią była Elżbieta Piwek – Białoborska.**
Fajans szkliwiony, malowany, wys.: 4 cm, śr.: 30 cm; na spodzie numer wzoru 400 6319.
Patera o kolistej formie z otworami do zawieszania w podstawie dna. Dekorowana techniką „kora” wykorzystującą technologię wylewanego reliefu: polegało to na nakładaniu na surową, wilgotną formę cienkiej masy fajansowej, która po wypaleniu dawała delikatny wypukły relief. Zdobienie abstrakcyjne, uzupełnione ręczną malaturą w odcieniach zieleni, kobaltu i brązu.
Patera nie posiada znaku wytwórni na spodzie, jednak bez wątpienia jest to wyrób Zakładu Fajansu Włocławek we Włocławku, z lat 60. XX w.
Stan zachowania: idealny, bez ubytków w masie, pęknięć i przetrać.
*Jan Sowiński - Artysta, ceramik, grafik. W latach 1928-1932 studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie, pod kierunkiem prof. Karola Homolacsa i prof. Henryka Uziębły. W 1934 r. założył w Kielcach pracownię reklamy "Atelier Kropka".
W 1953 r. został zatrudniony w Ośrodku Wzorującym Włocławskich Zakładów Ceramiki Stołowej, gdzie pracował do 1978 r.
** Elżbieta Piwek-Białoborska (ur. w 1922 r. w Koźminie Wielkopolskim, zm. w 1989 r. we Włocławku) – artystka ceramik, projektantka dekoracji malarskich oraz wzorów przemysłowych dla Włocławskich Zakładów Ceramiki Stołowej.
W okresie szkolnym i wczesnych latach 50. Elżbieta Piwek-Białoborska tworzyła prace w glinie szkliwionej, niekiedy malowanej angobami, stylistycznie nawiązujące do twórczości ludowej. Podczas studiów we Wrocławiu tworzyła różnorodne naczynia z kamionki malowanej emaliami. W swojej pracy twórczej zajmowała się niemal wyłącznie ceramiką, poświęcając wiele czasu formom unikatowym.
Pracując we Włocławku, artystka zajmowała się przede wszystkim projektowaniem dekoracji na fajansie, ale również projektowaniem ceramiki - zaprojektowała ponad 100 form galanterii fajansowej, w tym garnitury do ciast, tacki, patery, serwis do herbaty, ale również lampy i figurki postaci ludzkich. Jej dekoracje początkowo wykonywane były techniką sgraffita, później do produkcji weszły dekoracje malowane w nowoczesnej (ówcześnie) stylistyce. W dekorowaniu rozpowszechniła technologię wylewanego reliefu zwanego „korą”.
Prace artystki znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku oraz w zbiorach prywatnych.
Przedmiot można obejrzeć "na żywo" w Warszawie.
UWAGA I: Pani, która jest kolekcjonerką oraz badaczką ceramiki włocławskiej i kolskiej zwróciła uwagę, że "ponieważ ma ona (patera) 30 cm średnicy to jest to projekt numer 122. Przez lata był przypisywany Janowi Sowińskiemu, ale jego są kapelusze o średnicy 37 i 19 cm. Patera z oferty to projekt Marty Pietrzak z 1953 roku. Jest to tajemnicza plastyczka, o której praktycznie nic nie wiadomo. W dokumentach zachowały się tylko ślady trzech jej projektów. Oprócz średniego kapelusza zaprojektowała jeszcze dwa wazony, które również weszły do produkcji. Jeden nawet jest dość popularny (nr 121), ale drugi tak rzadki jak biały kruk (nr 123)".
Jest bardzo wysoce prawdopodobne, że tak właśnie jest. Niestety nie mamy żadnych materiałów źródłowych na ten temat.
Uwaga II: widoczna na zdjęciach figurka pingwina tutaj jest jedynie elementem dekoracyjnym.
Zapraszamy serdecznie.