Para srebrnych, georgiańskich półmisków na platerowanych podgrzewaczach, Londyn, 1809/1810.
Złotnik William Bennett, czynny od ok. 1796 roku
Srebro próby sterling, kute, cyzelowane. Plater na miedzi, drewno czernione.
Półmiski sygnowane cechą złotnika a także znakiem miejskim Londynu, cechą podatkową z wyobrażeniem głowy króla Jerzego III, znakiem próby srebra oraz literą datującą „O” dla roku 1809/1810. Każdy z elementów kompletu jest numerowany cyframi 1 i 2. Podgrzewacz bez znaków identyfikujących warsztat, w którym powstały.
Wymiary półmisków:
Półmisek spodni - 3.8 x 27.6 x 21.2 cm
Półmisek wierzchni - 4 x 26 x 19.5 cm
Wymiary podgrzewaczy - 8.5 x 36.3 x 19.2 cm
Waga srebra - 2953 g
Waga łączna - 5896 g
OPIS:
Półmiski prostokątne o zaokrąglonych narożach, gładkie, z brzegami obwiedzionymi pasem ornamentu z półwałków. Pokrywy dekorowane analogicznie, wyposażone w ruchome uchwyty. Po ich wyjęciu pokrywy mogą stanowić dodatkowe półmiski. Uchwyty pokryw koliste, skomponowane z zawiniętej, stylizowanej gałązki ujętej w akantowe liście. Na korpusach naczyń widoczny jednostronnie grawerowany brytyjski herb z przedstawieniem leżącego jelenia.
Półmiskom towarzyszą platerowane (srebrzone) podgrzewacze na wrzątek, posadowione na czterech drewnianych nogach w kształcie silnie spłaszczonych kul ujętych w okrągłe, gładkie, srebrne tuleje. Na dłuższej osi naczyń dwoje uszu skomponowanych ze zdobionych akantem wznoszących się esownic podtrzymujących poziomą tralkę.
Na uwagę zasługuje technika w jakiej wykonano podgrzewacze.
Old Sheffield Plate to sposób srebrzenia przedmiotów i jednocześnie przykład najstarszej techniki platerniczej, zwanej od miejsca jej powstania - Sheffield. Technika ta polegała na wprasowywaniu na gorąco folii srebrnej na blachę miedzianą. Z tego surowca następnie ręcznie formowano naczynia. Technikę wynalazł i opracował około 1742 roku producent sztućców Thomas Boulsover z Sheffield. Wykonane w ten sposób platery odznaczały się wysokim poziomem wzornictwa, naśladowały bowiem współczesne wyroby srebrne. Kres ich produkcji położyło pojawienie się około 1840 roku techniki srebrzenia galwanicznego, pozwalającego na mniejsze zużycie srebrnego stopu. Szybko stały się poszukiwanymi przedmiotami kolekcjonerskimi.
STAN ZACHOWANIA:
Bardzo dobry. Na gładkich powierzchniach srebra widoczne minimalne ślady upływu czasu. Platerowane podgrzewacze z niewielkimi przetarciami warstwy srebra, widocznymi na uchwytach oraz przy brzegach naczyń. Miejscowo, na styku uszu z korpusami podgrzewaczy wnikliwe oko dostrzeże ślady po dawnej naprawie, która miała na celu wzmocnienie uszu naczyń.
LITERATURA:
I. Pickford ed., Jackson's Silver and Gold Marks of England, Scotland & Ireland, Woodbridge 2009, s. 59.
Klientom Galerii Dawnych Sreber gwarantujemy kompetencję i najwyższą jakość usług, a także oryginalność oferowanych obiektów.
Wszystkie prezentowane przez nas srebra zostały poddane profesjonalnej konserwacji.
Do każdego zakupu dołączamy certyfikat z pełnym opisem oraz instrukcję czyszczenia zabytkowego srebra.
Masz pytania? Skontaktuj się nami. Chętnie na nie odpowiemy.