Tytuł
|
Ochrona
pieczarki |
Autor
|
praca
zbiorowa |
Wydawca
|
Hortpress
|
Rok wydania
|
2006
|
Liczba
stron |
144
|
Wymiary
|
140x205mm
|
Okładka
|
miękka
|
ISBN
|
83-86384-53-0 |
W Polsce
istnieje około trzech tysięcy zakładów pieczarkarskich o średniej wielkości 450
m2. Można przyjąć, że rocznie produkują one około 120 tysięcy ton
pieczarek, zapewniając utrzymanie dwunastu tysiącom osób (2004). Obecnie, gdy
coraz powszechniej uprawę prowadzi się na bloku pasteryzowanego podłoża z
wysianą grzybnią, nakłady niezbędne do założenia i przeprowadzenia cyklu
sięgają równowartości co najmniej 15 kg grzybów z 1 m2. Uzyskiwanie
wysokich plonów wiąże się zarówno ze znajomością technologii produkcji jak i
zasad prawidłowej ochrony. Pieczarka uprawiana w tym samym pomieszczeniu przez
kilkanaście bądź kilkadziesiąt lat stanowi typową monokulturę z jej
zagrożeniami, do których wypada zaliczyć przede wszystkim możliwości
wystąpienia szkodliwej mikroflory i fauny.
Opracowanie
składa się z dwóch części: ogólnej (rozdziały 1 - 5) i szczegółowej (rozdziały
6-14). Część ogólna obejmuje wstępną charakterystykę agrofagów, metod uprawy w
kontekście wymogów ochrony, przedstawia stosowane metody ochrony oraz
zagadnienia związane z utrzymaniem higieny w zakładzie. Część drugą poświęcono
omówieniu chorób wywoływanych przez wirusy, bakterie i grzyby. Osobny rozdział
zawiera opis grzybów saprofitycznych oraz oddziaływanie na owocniki pieczarki
czynników nieinfekcyjnych. Równie wyczerpująco przedstawiono szkodniki:
nicienie, roztocze, skoczogonki i muchówki. Opisy wzbogacają zdjęcia mające
ułatwić rozpoznanie choroby lub szkodnika, gdyż to decyduje o wyborze
prawidłowej metody zapobiegania i zwalczania.
Terminarz
ochrony pieczarki, na który powołują się autorzy, został zamieszczony na końcu
podręcznika. Zestaw obowiązujących zaleceń publikowany jest corocznie w
kwartalniku „Biuletyn Producenta Pieczarek - Pieczarki".
Od chwili
ukazania się pierwszego wydania broszury minęło ponad sześć lat, a jej nakład
został wyczerpany. Do wydania drugiego, które trafia właśnie do rąk
zainteresowanych, wprowadzono zmiany zgodnie z wynikami uzyskanymi w tym czasie
przez naukę i praktykę. Zmiany te dotyczą głównie części poświęconej grzybom i
wirusom, gdyż w okresie dzielącym oba wydania opisano nową chorobę pieczarki,
wywołaną przez wirus X. Opis tej choroby znajdzie Czytelnik w rozdziale
szóstym. Dodano też informacje na temat zwalczania daktylium oraz przerobiono
rozdział siódmy: „Higiena i środki chemiczne służące do jej utrzymania", jako
że zarejestrowano ostatnio szereg nowych, efektywnie działających preparatów
dezynfekcyjnych.
W stosunku
do pierwszego wydania z roku 1999, wydanie drugie zostało rozszerzone. Opisano
w nim nową chorobę pieczarki wywołaną przez wirus X i scharakteryzowano zieloną
pleśń, której sprawcą jest szczep Th 2 Trichoderma harzianum. Przeredagowano
też rozdział dotyczący nicieni, zmodyfikowano część poświęconą muchówkom.
Wprowadzono również szereg nowych środków dezynfekcyjnych, które -zamieszczone w
dołączonym terminarzu ochrony - umożliwiają rotację tych preparatów. W obecnym
wydaniu zastąpiono wiele zdjęć czarno-białych fotografiami w kolorze, które
ułatwiają rozpoznanie choroby czy szkodnika. Jest to ważne, bowiem błędne
rozpoznanie przyczyny pociąga za sobą zastosowanie niewłaściwej metody terapii.
Podjęte działania uwspółcześniły broszurę, która aktualnością nie ustępuje
drugiemu wydaniu analogicznej książki angielskiej.
Adresatami
opracowania pozostają producenci pieczarki, osoby rozpoczynające uprawę,
studenci wydziałów ogrodniczych, a także ci, którzy interesują się uprawą
grzybów. Zachęcam gorąco do lektury tej skromnej, lecz znaczącej pozycji.