3 okolicznościowe znaczki pocztowe z przywieszką w bloku, wydane w Nowej Kaledonii 1960 roku z okazji stulecia poczty na archipelagu.
Na znaczkach przedstawiono reprodukcje starych walorów z portretem Napoleona II oraz z ptakiem kagu, który to gatunek występuje tylko w Nowej Kaledonii. Na ostatnim znaczku widzimy panoramę portu Port-de-France (miasto nazywa się obecnie Nouméa).
Jak wszystkie znaczki wykonane legendarnym francuskim wklęsłodrukiem, tak i te są pełne szczegółów i prezentują się doskonale.
Blok jest czysty, z gumą, bez podlepek, świeży, w stanie idealnym/świetnym (S, MNH/UMM/**). Rewers jest czysty, bez zarzutów.
Nowa Kaledonia (fr. Nouvelle-Calédonie)
Francuskie terytorium zamorskie w zachodniej części Oceanu Spokojnego.
Wyspy zostały zasiedlone około 1500 lat p.n.e. Około XI wieku n.e. przybyli tu Polinezyjczycy i wymieszali się z rdzenną ludnością.
Nowa Kaledonia została odkryta przez Europejczyków w 1774 roku przez Jamesa Cooka. Nazwę swą wywodzi od łac. nazwy Szkocji – Caledonia – zgodnie z powszechną niegdyś praktyką nazywania nowo odkrytych terytoriów (a także – nowo budowanych osad) tak, jak terytoria i miejsca już istniejące.
Od 1853 roku stanowiła posiadłość francuską, zaś w 1946 roku uznana za terytorium zamorskie Francji.
W 1998 roku Nowa Kaledonia przyjęła status terytorium zamorskiego o specyficznym statusie pomiędzy „wspólnotą zamorską” (podległość Francji, obywatelstwo i paszporty francuskie) a niepodległym państwem (własny rząd i obywatelstwo), o cechach terytorium stowarzyszonego. Wyspy nie należą do strefy Schengen, ale ich mieszkańcy mają prawo głosowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego.
Nowa Kaledonia jest obecnie w pełni samodzielna administracyjnie, posiada reprezentantów w parlamencie francuskim (2 deputowanych i 2 senatorów). Populacja liczy około 280 000 mieszkańców.