Miłorząb jest jednym z najstarszych gatunków drzewa, ciągle obecnym w przyrodzie. Jest jedynym przedstawicielem drzewiastych roślin nagozalążkowych, a w swojej niezmienionej formie przetrwał ponad 150mln lat, przez co nazywany jest niekiedy „żywą skamieliną”. Jest rośliną długowieczną, bardzo odporną na wszelkiego typu zanieczyszczenia środowiska, szkodniki czy choroby. Surowcem leczniczym jest liść miłorzębu.
DZIAŁANIE WSPOMAGAJĄCE:
- rozszerzające naczynia krwionośne mózgowia, kończyn i wieńcowe,
- poprawiające krążenie krwi,
- antyoksydacyjne,
- przeciwrodnikowe,
- ochronne na tkankę nerwową,
- przeciwzakrzepowe,
- przeciwwysiękowe,
- przeciwzapalne,
- przeciwobrzękowe (również na mózg),
- rozszerzające oskrzela i łagodzące objawy astmy,
- przez poprawienie ukrwienia mózgowia i mięśni szkieletowych zwiększa wydolność fizyczną i psychiczną,
- z uwagi na właściwości antyoksydacyjne stosowanie miłorzębu korzystnie wpływa na utrzymanie właściwego poziomu cholesterolu,
- zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca,
- spowalnia procesy starzenia organizmu.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Napar miłorzębowy – 1 łyżkę rozdrobnionych liści zalać 1 szklanką wrzącej wody; odstawić na 30 minut, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance naparu, najlepiej z miodem i sokiem cytrynowym.
Nalewka miłorzębowa – 1:5 na suchych lub świeżych liściach, najczęściej 5 ml 2 razy dziennie.
Intrakt ze świeżych liści, rozdrobnionych, zalanych gorącym alkoholem 70% (1 część surowca na 5 części alkoholu) 5 ml 2 razy dziennie.
Sproszkowane liście miłorzębu – 1/2-1 łyżeczka na miodzie, 2 razy dziennie.