Order Świętego Skarbu. Założony 4 stycznia 1888 r. Zakon ten znany jest również za granicą jako Zakon Tajnego Skarbu, Zakon Lustra i Kamieni Szlachetnych.
Edykt cesarski nr 1 ustanawiający nagrodę brzmiał: „Ten zakon ma osiem stopni. Przyznawane są osobom, które zasłużyły się państwu na najwyższym poziomie. Odznakę zakonu zdobią symbole lustra i klejnotów.”
Rycerzami zakonu mogą być zarówno cywile, jak i wojskowi. Otrzymywano ją zasadniczo „za długoletnią i wierną służbę” (czyli za staż), a stopień Orderu zależał od rangi, stanu lub statusu społecznego obdarowanego oraz stażu jego służby. Do 1945 r. urzędnicy państwowi I klasy, tzw. „chokunin”, otrzymywali IV stopień tego orderu za pięć lat służby, II stopień za siedem lat, a pierwszy za dziesięć. Urzędnicy II klasy, tzw. „sokunin”, otrzymali order VI stopnia na 12 lat służby, a urzędnicy posiadający III klasę – „hannin”, otrzymali order VIII stopnia na 18 lat usługa.
VI stopień orderu przeznaczony był dla posłów niższej izby parlamentu japońskiego po 8 latach działalności, a VIII stopień dla nauczycieli, urzędników pocztowych i policjantów po 20 latach nienagannej służby.
Cudzoziemcy często otrzymywali ten order jako nagrodę honorową, a także za wkład w życie kulturalne lub społeczne Japonii.
Odznaka Orderu VII stopnia, o średnicy 36 mm, wykonany jest z pozłacanego srebra, ale jego wystające promienie, podobnie jak rewers, to czyste srebro..Stan zdjęcia.