Wazon Blue & White – kobaltowe koronkowe girlandy dynastia Qing Yongzheng 1723-1735
Bardzo piękny oryginalny wazon na planie ośmiokąta – płaskie ścianki łącza się u góry w kielich – każdy zdobiony podszkliwną kobaltową koronkową dekoracją z girlandą powojników. Piękna masywna porcelana z Jingdezhen – dekoracja kobaltowa – światłocień, który sprawia, że rysunek jest niezwykle plastyczny uzyskany metodą zagęszczania kropelek kobaltowej farbki. Wspaniała sygnatura pisana hieroglifami w okręgu – nazywa się ją Kaishu – Całość wykonana ręcznie. Świetna artystyczna kopia wykonana według tradycyjnej technologii i oryginalnych wzorów. Dla laika nie do odróżnienia od oryginału. W Chinach tej klasy ceramika jest bardzo droga. Wykonana przez słynne manufaktury z regionu Jingdezhen – stolicy chińskiej porcelany- gdzie znajdują się tysiące małych pracowni- i duże nowoczesne fabryki – produkujące najpiękniejszą porcelanę na świecie trafiła do Polski na słynną wystawę „ Historia porcelany chińskiej od X wieku do czasów współczesnych”. Dziś niektóre eksponaty z tej wspaniałej kolekcji możecie Państwo nabyć na naszych aukcjach.
Wazon jest bardzo piękny… takie koronkowe kobalty maja magiczna moc przyciągania wzroku – świetnie wyglądają na tle białej ściany. Polecam gorąco- prawdziwy rarytas!!!
Wyboru porcelany na wystawę dokonywali wybitni specjaliści i artyści… Zatem mamy do czynienia z prawdziwym ponadczasowym dziełem sztuki.
Wymiary:
Wysokość 14,4 cm
Średnica kołnierza 4,5 cm
Średnica brzuśca 13,6 cm
Średnica podstawy 9,3 cm
Perełka każdej orientalnej kolekcji!!!
wazon posiada oryginalne opakowanie- skrzynkę obitą jedwabiem z motywami złotych smoków –a od środka złotym jedwabiem… Skrzynka miała kontakt z wilgocią i trochę pachnie wilgocią… ale jest niezwykłym dodatkiem do wspaniałej wazy…
Yongzheng 1723-1735
The Yongzheng Emperor (December 13, 1678 - October 8, 1735) was 44 years old when he ascended the Dragon Throne in 1722 and died two months before his 58th birthday. He reigned for 13 years. During the latter part of the Yongzheng period thezhuanshu seal mark is introduced.
According to Manchu tradition, the Kangxi emperor was succeeded by his fourth son, the Yongzheng emperor (who ruled from 1723 to 1736). His imperial title,Yongzheng, means 'harmonious and correct', whilst his family name, Yinzhen, means ‘inheritance of luck’. In some ways, his reign can be seen as a reaction against that of his father: where the Kangxi emperor was conciliatory, the Yongzheng emperor acted firmly against corruption, offering bonuses to demonstrably incorruptible officials and thereby greatly improving the flow of revenue. Capable of extremely hard work, he not only dealt with dozens of daily memorials (government reports) from all over the country, but he developed the system whereby ‘Palace Memorials’ established by his father came directly to him, bypassing officials of the Outer Court and providing him with private information.
It is clear that there was considerable rivalry between the Kangxi emperor’s twenty sons (he had had thirty-six but only twenty survived), since on his accession the Yongzheng emperor imprisoned a number of his brothers, and remained touchy about accusations that he had usurped the throne. In order to control imperial heirs, he insisted upon their all being taught in the school inside the Forbidden City and instructed in Confucian morals by the best Chinese teachers. He also instituted the practice of concealing the name of the designated heir in a box kept in the Qianqing hall, to be opened only after the emperor’s death.
"Blue and white wares" (Chinese: 青花; pinyin: qīng-huā; literally: "Blue flowers") designate white pottery and porcelain decorated under the glaze with a blue pigment, generally cobalt oxide. The decoration is commonly applied by hand, by stencilling or by transfer-printing, though other methods of application have also been used.
Tang and Song blue-and-white
Early Chinese blue and white porcelain, manufactured circa 1335, that is about the Yuan dynasty period Jingdezhen.
The first Chinese blue and white wares were as early as the ninth century in Henan province, China; although only shards have been discovered. Tang period blue-and-white is even rarer than Song blue-and-white and was unknown before 1985.The Tang pieces are not porcelain however, but rather earthenwares with greenish white slip, using cobalt blue pigments. The only three pieces of complete "Tang blue and white" in the world were recovered from Indonesian Belitung shipwreck in 1998 and later sold to Singapore.
14th century development
In the early 14th century mass-production of fine, translucent, blue and white porcelain started at Jingdezhen, sometimes called the porcelain capital of China. This development was due to the combination of Chinese techniques and Islamic trade.The new ware was made possible by the export of cobalt from Persia (called Huihui qing, 回回青, "Islamic blue"), combined with the translucent white quality of Chinese porcelain. Cobalt blue was considered as a precious commodity, with a value about twice that of gold. Motifs also draw inspiration from Islamic decorations. A large portion of these blue-and-white wares was then shipped to Southwest-Asian markets through the Muslim traders based in Guangzhou.
Chinese blue and white porcelain was once-fired: after the porcelain body was dried, decorated with refined cobalt-blue pigment mixed with water and applied using a brush, coated with a clear glaze and fired at high temperature. From the 16th century, local sources of cobalt blue started to be developed, although Persian cobalt remained the most expensive. Production of blue and white wares has continued at Jingdezhen to this day. Blue and white porcelain made at Jingdezhen probably reached the height of its technical excellence during the reign of the Kangxi emperor of the Qing Dynasty (reigned 1661 to 1722).
Evolution of blue and white ware
14th century
Further information: Jingdezhen ware
The true development of blue and white ware in China started with the first half of the 14th century, when it progressively replaced the century-long tradition of bluish-white ware, or Qingbai. The main production center was in Jingdezhen, Jiangxi Province.
15th century
With the advent of the Ming Dynasty in 1368, blue and white ware was shunned for a time by the Court, especially under the Hongwu and Yongle Emperors, as being too foreign in inspiration. Blue and white porcelain however came back to prominence with the Xuande Emperor, and again developed from that time on.
16th century
Some blue and white wares of the 16th century were characterized by Islamic influences, such as the ware under the Zhengde Emperor (1506–1521), which sometimes bore Persian and Arabic script, due to the influence of Muslim eunuchs serving at his court.
17th century
During the 17th century, numerous blue and white pieces were made as export porcelain for the European markets. European symbols and scenes coexisted with Chinese scenes for these objects.
18th century
In the 18th century export porcelain continued to be produced for the European markets. As a result of the work of Francois Xavier d'Entrecolles however, an early example of industrial spying in which the details of Chinese porcelain manufacture were transmitted to Europe, Chinese exports of porcelain soon shrank considerably, especially by the end of the reign of the Qianlong Emperor.
Wystawa: Historia porcelany chińskiej od X wieku do czasów współczesnych
2005-10-25 (wtorek) – 2006-01-15 (niedziela) Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, ul. Wodna 27 - Pałac Górków
Porcelana chińska zachwyca nas swym pięknem i zarazem kruchością oraz jednoznacznie kojarzy się nawet laikowi z Państwem Środka. Wystawa jest jedną z niewielu okazji do zapoznania się z tą ciekawą dziedziną wytwórczości chińskich rzemieślników. I choć dzisiaj oceniamy przede wszystkim walory estetyczne naczyń, warto zagłębić się w ich ciekawe dzieje.
Wystawa dostępna dla zwiedzających od 25 października 2005 r. do 15 stycznia 2006 r. Na wystawę zapraszają Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, Fundacja Patrimonium, Polsko-Chińska Fundacja Promocji Kultury i Sztuki DONG FENG.
Porcelana chińska zachwyca nas swym pięknem i zarazem kruchością oraz jednoznacznie kojarzy się nawet laikowi z Państwem Środka. Wystawa jest jedną z niewielu okazji do zapoznania się z tą ciekawą dziedziną wytwórczości chińskich rzemieślników. I choć dzisiaj oceniamy przede wszystkim walory estetyczne naczyń, warto zagłębić się w ich ciekawe dzieje.
Porcelana od wieków posiadała w Chinach wyjątkowe znaczenie pośród wszystkich artystycznych wyrobów. Produkowana była zarówno na potrzeby dworu cesarskiego i do celów ceremonialnych lub kultowych, ale również dla gospodarstw domowych do codziennego użytku. Często ze względu na swoją wartość stanowiła swego rodzaju dworską walutę służącą do kupowania stanowisk w administracji państwowej. Była także oryginalnym i cenionym instrumentem muzycznym. Dzięki tak powszechnemu wykorzystaniu na terenie Chin powstały wielkie ośrodki produkcji naczyń porcelanowych, wśród których najsławniejsze były: Hutianyao, Longquanyao, Dingyao, Yaozhuyao, Ruyao, Guanyao i Jingdezhen. Ostatni z nich za panowania Dynastii Yuan zdobył tytuł Chińskiej Stolicy Porcelany, a przedmioty pochodzące z jego pieców uznane zostały za wzór doskonałości techniki i piękna.
Większość prezentowanych eksponatów pochodzi właśnie z Chińskiej Stolicy Porcelany. W tradycyjnych chińskich gablotach można obserwować zmiany barw, wzorów zdobień i kształtów, dokonujące się na przestrzeni setek lat. Wśród wyrobów możemy podziwiać seladony o gładkich i cienkich ściankach, regularnych kształtach i wyjątkowo delikatnych brzegach z okresu Pięciu Dynastii, porcelanę Qingbai wprowadzoną za panowania Dynastii Song (960-1279), a także naczynia wykonane w okresie panowania Dynastii Yuan (1279-1368), kiedy ta wytwórczość uzyskała najwyższy poziom. Na wystawie obecna jest również porcelana z okresu tzw."Złotego Wieku" przypadającego za rządów Dynastii Qing (1644-1911), gdy nowe techniki malarstwa naszkliwnego w połączeniu z inwencją rzemieślników zaowocowały powstaniem dzieł o niespotykanych wcześniej kształtach i kolorystyce.
Wystawa to również okazja do zaprezentowania skomplikowanego procesu ich wytwarzania. Krótkie filmy towarzyszące ekspozycji zapoznają z poszczególnymi etapami produkcji i jednocześnie pokazują jak wiele wysiłku trzeba było włożyć, aby uzyskać efekt końcowy, zachwycający ludzi na całym świecie, zarówno koneserów jak i laików.
Wystawę prezentującą historię porcelany chińskiej, ukazującą dzieje i rozwój tej sztuki od X wieku do czasów współczesnych, można od środy 4 października oglądać w Muzeum Miedzi w Legnicy.
„Na przykładzie najbardziej charakterystycznych wyrobów reprezentujących wszystkie etapy rozwoju wytwórstwa porcelany w Chinach można prześledzić, jak zmieniła się technika i wzornictwo” - mówi dyrektor Muzeum Miedzi w Legnicy, Andrzej Niedzielenko.
Na wystawie, przygotowanej przez Polsko-Chińską Fundację Promocji Kultury i Sztuki Dong-Feng, zgromadzono ok. 400 eksponatów, które są wiernymi replikami oryginalnych naczyń, pochodzących z fabryk i manufaktur w Jingdezhen, miasta nazywanego światową stolicą porcelany.
Oprócz dzbanów, waz, filiżanek, czarek, talerzy, pater i przeróżnych puzderek, na legnickiej wystawie można zobaczyć tak zaskakujące przedmioty wykonane z porcelany jak stołek w formie niedużej beczki.
Prezentowane przedmioty pochodzą z okresów tzw. Pięciu Dynastii (907 -960), Dynastii Song (960-1279), Dynastii Yuan (1279 -1368), Dynastii Ming (1368-1644), Dynastii Qing (1644-1911) oraz Republiki Chińskiej (1911 do 1949).
|